Temat klatki dla czworonoga wiąże się z wieloma stereotypami. Często kojarzymy ją z więzieniem zwierzaka i brakiem empatii wobec niego. Czy słusznie?
Stosowanie klatek kennelowych to temat burzliwy. Zdaniem przeciwników stanowią one zamach na swobodę ruchu pupila i są synonimem więzienia. Natomiast zwolennicy wskazują na podstawową zaletę boksu jako bezpiecznej dla psa przestrzeni. W niektórych przypadkach klatka staje się miejsce relaksu i izolacji od nadmiaru bodźców. Jest schronieniem, w którym nikt pupila nie głaszcze i nie przeszkadza mu w odpoczynku. Najważniejsze, to odpowiednio oswoić z nią psiaka.
Bezpieczna, wydzielona przestrzeń przydaje się szczególnie w przypadku szczeniąt. Nadmiar energii, który im towarzyszy, może bywać przytłaczający, warto więc uczyć młode psy sztuki odpoczynku oraz wyciszenia się. Jeśli szczeniak polubi klatkę, będzie z niej chętnie korzystał również jako dorosły, np. w razie zmęczenia po długim spacerze, hałasu w okolicy czy wizyty gości. Jeśli dodatkowo nakryjemy ją kocem, będzie sprawiała wrażenie nory, w której pies może się schować. Z azylu jaki daje klatka, korzystają również starsze psy, zwłaszcza mieszkające z młodszymi, a także czworonogi lękliwe oraz z zaleceniami medycznymi dotyczącymi ograniczenia ruchu, np. po zabiegach operacyjnych. Kennel dobrze się sprawdza także jako transporter w podróży samochodem, a jego minimalne rozmiary sprawiają, że podczas gwałtownego hamowania pies nie przemieszcza się bezwładnie po wnętrzu.
Warto zauważyć, że stosowanie klatki kennelowej oznacza bezpieczeństwo nie tylko pupila, ale także mebli i przedmiotów, które znalazły się poza jego zasięgiem. Ma to znaczenie szczególnie w przypadku psów przejawiających zachowania destrukcyjne wobec swojego otoczenia. W razie nieobecności opiekunów, zamiast zostawiać go bez nadzoru, warto skorzystać z klatki – nawet chwila nieuwagi może doprowadzić do znacznych zniszczeń. Kennel stanowi też nieocenioną pomoc w nauce czystości. Szczeniak swobodnie poruszający się po domu może zaspokoić swoje potrzeby fizjologiczne w dowolnym miejscu, a niewielka przestrzeń klatki sprawi, że nie będzie chciał zanieczyszczać własnego legowiska (oczywiście przez czas odpowiadający jego fizjologicznym możliwościom).
Koniecznie trzeba pamiętać, że psy są zwierzętami społecznymi i czują potrzebę interakcji z ludźmi i innymi czworonogami. Każdego dnia należy zaspokoić ich wymagania emocjonalne, umysłowe i fizyczne, dlatego czas spędzony w klatce nie może być zbyt długi. Uważa się, że zwierzę może przebywać w kennelu przez całą noc i 3-5 godzin w ciągu dnia, o ile w pozostałym czasie opiekun dba o jego aktywność i rozwój. W przypadku szczeniaka dopuszczalna liczba godzin przebywania w klatce to jego wiek plus 1. Zatem 3-miesięczny psiak może wytrzymać w klatce maksymalnie 4 godziny, zanim będzie musiał załatwić swoje potrzeby fizjologiczne. W nocy czas ten jest półtora raza dłuższy, czyli wynosi do 6 godzin. Jednak na żadnym etapie rozwoju pupila nie wolno zapominać o ruchu, zabawie i socjalizacji.
Używanie klatki kennelowej należy wprowadzać stopniowo. Konieczny jest rzetelny, regularny trening, by pies miał z nią pozytywne skojarzenia i później chętnie w niej zostawał. Czas adopcji wiąże się z osobniczymi cechami psa, jednak nagrodą za cierpliwość opiekuna jest zyskanie bezpiecznej oazy dla pupila. W boksie zawsze musi się znajdować miska z wodą. Należy także pamiętać, aby nigdy nie zamykać psa wbrew jego woli i bez wcześniejszego oswojenia.
